hoşçakalın

askere giden çocuğun annesine mektubu;

sevgili anneciğim,

burada mektup yazabilmek öyle zor ki, ancak şimdi yazabiliyorum. buraya geleli tam 72 gün oldu. oralar nasıl, sen iyi misin diyorsun. buralar iyi anne. her yan çiçek, çiçekler güzel. altlarındaki mayınları saymazsan. çocuklar gül yüzlü, çocuklar güzel, çocukluklarını hiç yaşayamadıklarını saymazsan. insanlar güzel, açlıklarını ve öfkelerini saymazsan. bana gelince; ben çok iyiyim. göğsümdeki yarayı saymazsan. üzülme anne, üzülme ! belki başka bir zaman, belki kavgasız bir dünyada, belki başka bir hayatta, senin yüzünde gülen bir çocuk olabilirim yine. yaralı bir annenin yüzüyle gülmeyi bilenler, becerirler savaşsız yaşamayıda. anaların yaktıkları ağıt bazen türkçe, bazen kürtçe ve her savaşta analar ölüyor aslında. hoşçakal anne, hoşçakal.

oğlun...

Otogargara oyununun son sahnesi...