ne çok yalnız hissediyorum kendimi bu sıralar. İş hayatında yalnızım. Bilgisayar başına geçip saatlerce konuşmuyorum kimseyle, zaten konuşacak kimse de yok. İmalata gidip ustalarla edeyim muhabbet diyorum hemen mua goyyum naber lan, moduna geçiyorlar. O noktaya gelmeden ben kaçıyorum.
Akşam geç saatlere kadar mesaiye kalıyorum çıktığımda eve gidip yatıyorum. Moronkale olduk kaldık. Yarın efes blues fest. Var ve hala biletim yok. Kiminle gideceğimi de bilmiyorum zaten.
Arkadaş evleniyor düğününe gidiyoruz 3 erkek. Takımızı takıp alkol almaya gidiyoruz. Düğün salonu yanındaki park, ufak çaplı bi tekel bayii oluveriyor. Kafalar güzel olunca, yeter oynamaya geldik oynamayaa düğünlerde göbek atmaya moduna girip deli gibi oynuyoruz. Hatta salonda kolbastı oynayan 10yaş üzeri 2 kişiden biriyim ve hayatımda ilk kez kolbastı oynadım. Herkes eşiyle, sevdiceğiyle dans etmiş yerlerine oturmuş garip garip bize bakıyor, ozan başkan ki kendisi damat oluyor o gece; size ne içirdiler lan bu kadar diyor.
Sinemaydı tiyatroydu gidesim gelmiyor. Evde pcden dizi izliyorum arada: 1 kadın 1 erkek.. ne kadar da benziyor ilişkiler. Hadi git şimdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder