küçükken ayakkabı bağcıklarımı hiç bağlayamazdım. annem bıkmıştı ve öğrenmem için bağlamıyordu, keza ablama da bağlatmıyordu. ben bağlamayı öğrenmek veya uğraşmak yerine hemen alt kata inip ananemin kapısını çalıp ona bağlatıyordum.
niye şimdi yok o ananem.. niye öyle biri yok hayatımda. çocuklarınız varsa, onlara yardım ediyorum diye, onların işlerini yapmayın. bilin onlara zarar veriyorsunuz aslında. ama ben yine öyle çocuk olsam keşke..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder